Naturalny ruch, to biologiczna potrzeba organizmu a tym samym czynnik determinujący zdrowie. W połączeniu z odpowiednim odżywianiem zapewnia optymalny rozwój i funkcjonowanie organizmu, a nawet jest w stanie zapobiegać chorobom cywilizacyjnym, bardzo powszechnym w XXI wieku.
 |
| Źródło:http://skpck.wordpress.com/2013/03/09/zdrowym-byc/ |
Najbardziej widoczny wpływ pracy mięśniowej dotyczy
układu ruchu, zarówno mięsni jak i kości. Odpowiada
także za termoregulację organizmu, gdyż więcej krwi przepływa przez mięśnie szkieletowe dostarczając
tlen i składniki energetyczne i przez skórę, co powoduje wzrost oddawania
ciepła. Regularna aktywność fizyczna pozwala na zachowanie równowagi
między procesami tworzenia i resorpcji tkanki kostnej, zaś
brak ruchu przyczynić się może nawet do utraty masy kostnej.
Ma także ogromny wpływ na
układ krążenia poprzez zwiększenie ilości naczyń włosowatych,
hipertrofię serca oraz wzrost wrażliwości
baroreceptorów tętniczych, co pozwala na poprawę jego wydolności.
W sposób pośredni wpływa na zdrowie za pomocą układu endokrynnego hamując spadek hormonów takich jak hormon wzrostu (GH- growth hormone), IGF- insulinopodobny czynnik wzrostu oraz testosteronu u mężczyzn i estrogenów u kobiet, odpowiedzialnych za utrzymanie beztłuszczowej masy ciała. Dodatkowo zwiększą one pulsacyjne wydzielanie GH, który silnie oddziałuje dodatnio na system kościotwórczy.
Korzystne działanie ma również w obwodowym układzie nerwowym, gdyż zmniejsza napięcie głównego przywspółczulnego nerwu błędnego podnosząc dzięki temu częstość akcji serca jak i w ośrodkowym, w którym za pomocą β-endorfin przyczynia się do regulacji liczby nowych neuronów. Pomimo wzrostu produkcji reaktywnych form tlenu w pracujących mięśniach systematyczna aktywność fizyczna zmniejsza uszkodzenia oksydacyjne i poprawia odpowiedź cytokin po zakończeniu intensywnego wysiłku. Sport rozumiany, jako większe obciążenie fizyczne dla ciała ma więc wiele pozytywnych aspektów. Osoby trenujące znacznie lepiej radzą sobie ze stresem oksydacyjnym, gdyż regularna aktywność fizyczna zwiększa potencjał antyoksydacyjny, co jest spowodowane lepszą adaptacją organizmu do deaktywacji wolnych rodników tlenowych.
Przez oddziaływanie na układ oddechowy zwiększa zdolności tlenowe przez podnoszenie parametrów wydolnościowych a stosowanie regularnego wysiłku fizycznego szczególnie o charakterze wytrzymałościowym pozwala utrzymać parametry wydolności tlenowej przez dłuższy czas. Im wyższa wydolność zarówno tlenowa jak i beztlenowa tym przygotowanie fizyczne lepsze u sportowców.
Ponadto aktywność fizyczna ma pozytywne oddziaływanie w sferze psychologicznej. U ludzi starszych obniża poczucie bezradności, zmniejsza stany lękowe i depresyjne oraz poprawia sen i samopoczucie.
U ludzi mimo iż sport rozumiany pod względem rywalizacji sportowej stanowi z jednej strony źródło zniwelowania negatywnych emocji, to w ogólnym znaczeniu jest również przyczyną napięcia emocjonalnego, dzięki któremu częściej podejmuje się ryzyko i tym samym staje się motywatorem do działania. Sam termin trening jest kojarzony jako ciężka praca fizyczna, lecz do treningu nalezy również trening zdrowotny czyli świadomie i systematycznie podejmowana aktywność fizyczna w celu poprawy zdrowia oraz zapobiegania wielu chorobom.
 |
| Źródło:http://www.swiat-zdrowia.pl |
W sposób pośredni wpływa na zdrowie za pomocą układu endokrynnego hamując spadek hormonów takich jak hormon wzrostu (GH- growth hormone), IGF- insulinopodobny czynnik wzrostu oraz testosteronu u mężczyzn i estrogenów u kobiet, odpowiedzialnych za utrzymanie beztłuszczowej masy ciała. Dodatkowo zwiększą one pulsacyjne wydzielanie GH, który silnie oddziałuje dodatnio na system kościotwórczy.
Korzystne działanie ma również w obwodowym układzie nerwowym, gdyż zmniejsza napięcie głównego przywspółczulnego nerwu błędnego podnosząc dzięki temu częstość akcji serca jak i w ośrodkowym, w którym za pomocą β-endorfin przyczynia się do regulacji liczby nowych neuronów. Pomimo wzrostu produkcji reaktywnych form tlenu w pracujących mięśniach systematyczna aktywność fizyczna zmniejsza uszkodzenia oksydacyjne i poprawia odpowiedź cytokin po zakończeniu intensywnego wysiłku. Sport rozumiany, jako większe obciążenie fizyczne dla ciała ma więc wiele pozytywnych aspektów. Osoby trenujące znacznie lepiej radzą sobie ze stresem oksydacyjnym, gdyż regularna aktywność fizyczna zwiększa potencjał antyoksydacyjny, co jest spowodowane lepszą adaptacją organizmu do deaktywacji wolnych rodników tlenowych.
Przez oddziaływanie na układ oddechowy zwiększa zdolności tlenowe przez podnoszenie parametrów wydolnościowych a stosowanie regularnego wysiłku fizycznego szczególnie o charakterze wytrzymałościowym pozwala utrzymać parametry wydolności tlenowej przez dłuższy czas. Im wyższa wydolność zarówno tlenowa jak i beztlenowa tym przygotowanie fizyczne lepsze u sportowców.
Ponadto aktywność fizyczna ma pozytywne oddziaływanie w sferze psychologicznej. U ludzi starszych obniża poczucie bezradności, zmniejsza stany lękowe i depresyjne oraz poprawia sen i samopoczucie.
U ludzi mimo iż sport rozumiany pod względem rywalizacji sportowej stanowi z jednej strony źródło zniwelowania negatywnych emocji, to w ogólnym znaczeniu jest również przyczyną napięcia emocjonalnego, dzięki któremu częściej podejmuje się ryzyko i tym samym staje się motywatorem do działania. Sam termin trening jest kojarzony jako ciężka praca fizyczna, lecz do treningu nalezy również trening zdrowotny czyli świadomie i systematycznie podejmowana aktywność fizyczna w celu poprawy zdrowia oraz zapobiegania wielu chorobom.
Bardzo ważne jest
zatem zachowanie odpowiedniego poziomu aktywności fizycznej, który wraz z odpowiednio dobraną dietą pozwala zachować zdrowie i dobre samopoczucie na dłużej. Poziom aktywności fizycznej oraz sposób żywienia powinien być dopasowany indywiduwalnie do każdego człowiek. Ponadto już samo stosowanie umiarkowanej (3-4 razy w tyg) aktywności fizycznej wpływa na wydłużenie życia i zmniejszenie incydentów sercowo-naczyniowych.
Źródło:
Rudzik J. (2008): „Choroby
cywilizacji” a aktywność fizyczna. Medycyna, Dydaktyka, Wychowanie. t.XL,
nr.5, s.30-31
Franco O. H., deLaet C.,
Peeters A., Jonker J., Mackenbach J., Nusselder W. (2005): Effects of physical activity on life expectancy with cardiovascular
disease. Archives
of Internal Medicine. t.165, 20, str. 2355-2360.
Mrowicka M., Bortnik K. Malinowska K., Kędziora J,
Mrowicki M. (2009): Całkowity potencjał
antyoksydacyjny w osoczu sportowców po dozowanym wysiłku fizycznym. Polski Merkuriusz Lekarski., t.XXVII, nr.157, str.22-25
Bolanowski M., Basiak A.,
Bolanowski J., Sutkowski K. (2008): Znaczenie
aktywności fizycznej dla uzyskania odpowiedniej masy i gęstości mineralnej
kości u dzieci i młodzieży.
Pediatric Endocrinology, Diabetes and Metabolism. t.14, nr.1, s.51-55.
Czech A., Grzeszczak W., Gumprecht J., Idzior-Waluś
B., Jarosz-Chobot P., Karnafel W., Kokoszka A., Kasperska-Czyżykowa T., Koblik
T., Loba J., Mirkiewicz-Sieradzka B., Naskalski J., Noczyńska A., Sieradzki J.,
Strojek K., Wender-Ożegowska E., Wierusz-Wysocka B., Wysocki H. (2009): Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania
u chorych na cukrzycę, 2009. Diabetologia Praktyczna. t.9, supl.A, s.A1-A42
Ambroziak M. (2008): Wysiłek fizyczny a układ krążenia. Podstawy
fizjologiczne i genetyczne. Wpływ na ryzyko chorób sercowo-naczyniowych.
Postępy Nauk Medycznych, t.XXI, nr.10,
s.653-659.
Jadach A., Ciepliński J. (2008): Level of phsical preparation and its influence on selection of game concepts for the polisch national handball female team. Polish Journal of Sport and Tourism. t.15, 1-2, str.17-28.
Koehl M., Meerlo P., Gonzales D., Rontal A., Turek F. W., Abrous D. N. (2008): Exercise-induced promotion of hippocampal cell proliferation requires β-endorphin. Federation of American Sociates for Experimental Biology Journal. t.22, nr.7, s.2253-2262
Pritzlaff C. J., Wideman L., Weltman J. Y., Abbott R. D., Gutgesell M. E., Hartman M. L., Veldhuis J. D., Weltman A. (1999): Impact of acute exercise intensity on pulsatile growth hormone release in men. Journal of Applied Physiology. t. 87, nr.2, str.498-504.
Yaffe K., Barnes D., Nevitt M., Lui L-Y., Covinsky K. (2001): A prospective study of physical activity and cognitive decline in elderly women. Archives Internal Medicine. t.161, nr.2, str.1703-1708.
Harman S. M., Blackman M. R. (2003): The effects of growth hormone and sex steroid on lean body mass, fat mass, muscle strength, cardiovascular endurance and adverse events in healthy elderly women and men. Hormone Research. t.60, nr.1, str.121-124
Jadach A., Ciepliński J. (2008): Level of phsical preparation and its influence on selection of game concepts for the polisch national handball female team. Polish Journal of Sport and Tourism. t.15, 1-2, str.17-28.
Koehl M., Meerlo P., Gonzales D., Rontal A., Turek F. W., Abrous D. N. (2008): Exercise-induced promotion of hippocampal cell proliferation requires β-endorphin. Federation of American Sociates for Experimental Biology Journal. t.22, nr.7, s.2253-2262
Pritzlaff C. J., Wideman L., Weltman J. Y., Abbott R. D., Gutgesell M. E., Hartman M. L., Veldhuis J. D., Weltman A. (1999): Impact of acute exercise intensity on pulsatile growth hormone release in men. Journal of Applied Physiology. t. 87, nr.2, str.498-504.
Yaffe K., Barnes D., Nevitt M., Lui L-Y., Covinsky K. (2001): A prospective study of physical activity and cognitive decline in elderly women. Archives Internal Medicine. t.161, nr.2, str.1703-1708.
Harman S. M., Blackman M. R. (2003): The effects of growth hormone and sex steroid on lean body mass, fat mass, muscle strength, cardiovascular endurance and adverse events in healthy elderly women and men. Hormone Research. t.60, nr.1, str.121-124
Oświęcimska J., Ziora K., Pluskiewicz W., Geisler G.,
Broll-Waśka K., Karasek D., Dyduch A., (2007): Skeletal status and laboratory investigations in adolescent girls with
anorexia nervosa. Bone. t.41, nr.1, s.103-110.
Gawęcki J., Hryniewiecki L. (2004): Żywienie człowieka. Podstawy nauki o
żywieniu. PWN Warszawa. t.1, str.133-134 i str. 142-143
Joyner M. J. (2000): Effect of exercise on arterial
compliance. Circulation. t.102, nr.
11, str.1214-1215.
Jaskólski A. (2006B): Fizjologiczne przystosowanie do wysiłku oraz fizjologiczne podstawy
treningu. [w] Jaskólski A., Jaskólska A.: Podstawy wysiłku fizycznego z zarysem fizjologii człowieka. Wyd.
AWF Wrocław, Wrocław, str. 240-269
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz